saçların ıslanır ellerin bana bağlanır utanır söylemez diz çöküp sana yalvarır dudakların bana nasıl da yakınken öyle bu rüyadan biri biri beni uyandırır saatler geçmiyor bu rüzgar artık esmiyor bana senden kalan hatıralar da yetmiyor ellerim üşüyor fotoğraflar konuşmuyor bu zalim dünyada hiçbi şey beni ısıtmıyor bi sahne kurmuşum kadıköyde buluşmuşum seninle ağlayıp saatlerce konuşmuşum verdiğim sözleri birer birer unutmuşum üzgünüm sevgilim düşlerimle savrulmuşum bu dağ bu karları nasıl taşır anlamadım ben bir kez vuruldum bi daha hiç kalkamadım sevmeyi denedim afalladım afalladım denedim olmadı hiç kimseye inanmadım ah, canım sevgilim derin bir okyanustayım hiç kimse gelmiyor bırak bеni konuşayım en azından bugün bugün de sonbahardayım soracak olursan ben şimdi uzaklardayım ah canım sevgilim derin bir okyanustayım hiç kimse gelmiyor bırak bеni konuşayım en azından bugün bugün de sonbahardayım soracak olursan ben şimdi uzaklardayım ben sana gel dedim içimde kaybolan papatyalardı gözlerin eski bir radyodan çalan şarkıyı dinledim hayatı kahrolan gibi gururu ayaklar altına alınmış biri gibi ben sana gel dedim içimde kaybolan papatyalardı gözlerin eski bir radyodan çalan şarkıyı dinledim hayatı kahrolan gibi gururu ayaklar altına alınmış biri gibi ben sana gel dedim içimde kaybolan papatyalardı gözlerin eski bir radyodan çalan şarkıyı dinledim hayatı kahrolan gibi gururu ayaklar altına alınmış biri gibi