พยายามจนหมดปัญญา ได้เวลาก้มหน้ารับกรรม ยื้อเท่าไรก็ยิ่งทำให้เธอนั้น ลำบากใจ ในแววตาที่เธอมองกัน บอกอะไรกับฉันมากมาย ความอึดอัดมันฟ้องใจ ไม่มีทาง เป็นอย่างเดิม ต่อให้เชือกวิเศษผูกเราเอาไว้ เหนี่ยวรั้งให้ตายคงได้แค่ตัว ยิ่งห้ามเท่าไร ยิ่งยื้อแค่ไหน ยิ่งเห็นแก่ตัว โว้ โว เมื่อรักมันทำให้เธอหนักใจ ฝืนไปมันก็เท่านั้น เมื่อฉันมันทำให้เธอกดดัน ก็พอกันที วันนี้เราเดินมาสุดทางฝัน ถ้าอย่างนั้นก็ขอให้เธอโชคดี ไม่ต้องทนอยู่ตรงนี้ให้ทรมาน