เพราะกลิ่นหอมจาง ๆ ที่ลอยตามลมมา หวนให้ใจคำนึงนึกถึงคราเราต้องไกล กลิ่นสุคนธ์ปนหวานใยทำให้ใจต้องขืนข่ม ทุกข์ระทมตรอมตรมทำให้ใจหวั่นไหว หากการพบ รักจะต้องเคียงคู่ข้างเคียงกับการร่ำลา จะสุขสมหวังได้นานเท่าใดก็แล้วแต่โชคชะตา ฟ้าให้เวลามาเท่าไหร่ และมันจะยาวนานเท่าใด กลิ่นดอกไม้ลั่นทมเจ้าหอมรื่นรมย์ เคยชื่นเคยชมให้ชื่นใจ มาบัดนี้ตัวเจ้าร่วงโรยไม่โชยกลิ่นหอม กลีบขาวมัวหมองตรมตรอมเหี่ยวโรยร่วงไป จากเคยงามกลายเป็นความทรามที่ไม่จีรังหรือไร และความรักของฉันต้องเป็นดังเช่นเจ้าลั่นทมไหม หากขัดขืนไม่ให้เวลาพัดพาสิ่งแปรผันไป ฉันจะทำได้นานเท่าไร เพราะรักของฉันจะนานกว่านั้น นานชั่วกัลป์กัป นานนิรันดร์ จะไม่มีสิ่งไหนลบเลือนให้หายสิ้นกัน ดอกไม้ใดจะหอมนานเกินกว่านั้นไม่มี เพราะรักของฉันคงอยู่เสมอ อยู่เพื่อเธอ และเป็นของเธอ กลิ่นหอมของความรักฉันจะติดตามพบเจอ ตามพบเธอไม่มีโรยรา ไม่มีวันจาง หากขัดขืนไม่ให้เวลาพัดพาสิ่งแปรผันไป ฉันจะทำได้นานเท่าไร เพราะรักของฉันจะนานกว่านั้น นานชั่วกัลป์กัป นานนิรันดร์ จะไม่มีสิ่งไหนลบเลือนให้หายสิ้นกัน ดอกไม้ใดจะหอมนานเกินกว่านั้นไม่มี เพราะรักของฉันคงอยู่เสมอ อยู่เพื่อเธอ และเป็นของเธอ กลิ่นหอมของความรักฉันจะติดตามพบเจอ ตามพบเธอไม่มีโรยรา ไม่มีวันจาง กลิ่นดอกไม้ลั่นทมเจ้าหอมรื่นรมย์ เคยชื่นเคยชมดอมดมให้ชื่นใจ