Merhaba kaybedenler kulübünün yeni üyeleri, hayat her daim istediğimiz gibi gitmeyebilir ve bazen içinden çıkamadığımız şeylerin arasında bir kör düğüm işlevi görmektense yeni sulara yelken açmak bize daha iyisini getirebilir. Bunları söylemek ve yapmak arasında farklar her daim baki olsa dahi bazı şeyler için bedenden önce düşünceler, bizi ve ruhumuzu yatıştırıcı bir ortam sunabilir bize. Çünkü ne yaşıyorsak beynimizde düşüncelerimizde yaşıyoruz; bazıları gönül, kalp yok efendim bağırsak florasındaki bakteriler dese bile bunların hepsi beyine bağlıdır. Unutmayın komaya giren insanlar kalp yetmezliği dolayısıyla meçhule uyumuyorlar, beyinleri yine kendisini düşündüğünden oluyor hepsi. Elbette ki bir uzman değilim lakin bazı şeyler yazarken evrilip, çevirilir, bükülür. Neticede hitap ettiğimiz kişilere bizi anlama fırsatı sunmalıyız. Ne demişler karşındakinin anladığı kadar varsın, velhasıl kelam uzun lafın kısası beyin dışındaki her organ doğrudan kendine, dolaylı ve cüzi miktarda farklı vücut uzuvlarına hitap eder; beyinse bu bütünlüğün en kalifiye elemanıdır. Düşüncelerin üstümüze üstümüze geldiği bir gecede daha da kendimize yüklenmenin manası yoktur. Olacak olan olur, geçer ve sonunda bir eşikten geçilir. Bu ertelenemez lakin kapıyı -sonun bitiş noktasını- değiştirmek kendi elimizde. Kendinizi üzmeyin nefes alıp veren kimse bunu hak etmez. Başkalarının hayatındaki yan rollerden ibaret bir oyuncu olabiliriz ama kendi hayatımız biricik ve sadece bizim için anlamlı. Tabi ki bizi seven kişiler bizim gölgemizde konaklayabilir ama bütün bunlar bir su içimlik süre kadar sürecektir. Küçük yanılsamalarda takılıp bütün özünüzü bu zaman döngülerinde harcamayınız. Vuracak olan o kavurucu güneş en nihayetinde yine size ulaşacaktır. Gölgenizin size bir faydası yoktur.