toz pembe masallarım vardı benim seninle gidiyorduk arka mahallerde el ele yolu uzatırdık ya hatırladın mı senle gömleğimde kokun duruyor koydum öylece sevgiler bitse de hatıralar hep kalıyor senin hatıraların içimi parçalıyor unutmak denildiği gibi kolay olmuyor içimi döküyorum sana ben her bestemde her yerde seni görüyorum inan bu semtte kardeşim dedi cigaraya az tütün ekle hayalleri sarıp içelim şimdi üçlüye seviyordun ya hani hem de deliler gibi seni benden fazla söyle biri hiç sevdi mi haklısın sende kaldıramadın bu sevgimi özlersin sende emin ol kahve gözlerimi en zararlı maddeden beterdi o gözlerin kafamı kıyak yapardı masum gülüşlerin düşüşlere sokuyordu beni o sözlerin tribe girdim ulann harbiden neden gittin sensizliği koyuyorum yine bu folyoya dumanı üflüyorum bak hayalin karşımda mahşere kadar söz vermiştin hatırlasana kıyamet filan mı koptu ayıkamadım ya